Тэнгэр бид хоёр

Жаргаж явахад тэнгэр дуугүй л байлаа
Зүдэрч явахад тэнгэр дуугүй л байлаа
Зарлигийг нь сөрж явахад тэр дуугүй л байлаа
Замбууг өрөвдөж явахад тэр дуугүй л байлаа
Одогсдын шаргал жим дээр тэр огтхон ч дуугүй
Ирэгсдийн наргил зам дээр тэр огтхон ч дуугүй
Алтан бөлзөг үмхсэн мэт ээ
Алтан хулгана залгисан мэт ээ
Гэвч түүний инээх мэдрэгдэнэ
Гэнэхнээр эхэр татан мэгших нь мэдрэгднэ
Нүдээ анисхийгээд бясалгах нь мэдрэгднэ
Нөмөрч ирээд дотносох нь мэдрэгднэм ээ